Пытанне выхавання ў дзяцей любові да роднага горада і краю заўсёды было і застаецца важным. Бо толькі сумеснымі намаганнямі сям'і і ўстановы дашкольнай адукацыі можна дасягнуць пэўных вынікаў. Сям'я і ўстановы дашкольнай адукацыі выконваюць кожны сваю функцыю, таму не могуць замяніць адна адну і павінны ўзаемадзейнічаць у імя паўнацэннага развіцця дзіцяці. Пачуццё патрыятызму так шматграннае па сваім змесце, што не можа быць вызначана некалькімі словамі. Гэта і любоў да сваіх блізкіх, любоў да родных мясцін, гэта і гонар за свой народ, і адчуванне сваёй непарыўнасці з усім навакольным, і жаданне захоўваць і памнажаць багацці сваёй краіны. Усё пачынаецца з сям'і, з яе традыцый.

Бацька і маці - самыя блізкія і самыя пераканаўчыя "ўзоры", з якіх дзіця бярэ прыклад, якім пераймае, па якіх ён будуе свае паводзіны. Дапамагчы дзіцяці разабрацца што ёсць зло, дабро, не пакінуць яго абыякавым да ўсяго жывога, да свайго горада, народа - вось тая мэта, якая павінна стаяць перад намі, дарослымі.

З чаго трэба пачынаць? Вядома, з самага дарагога, з блізкіх і родных, з самага дзіцяці. Разуменне пачуцця патрыятызму, любові да Радзімы прыходзіць да дзіцяці менавіта ў сям'і праз адчуванні маці і бацькі. Менавіта ў каханні дзіцяці да сваёй маці і свайму бацьку закладзена яго будучае пачуццё сямейнага выхавання.

Вельмі карысна разглядаць з дзецьмі сямейныя альбомы. Успаміны… яны ёсць у кожнага чалавека, вялікага і маленькага. І збіраюцца яны не толькі ў памяці, але і ў сямейным альбоме - сімвале часу. Гартаючы сямейны альбом разам з дзіцем, можна паказаць яму нават адрэзак часу, калі вы самі былі маленькімі, а вашыя бацькі былі такімі ж як вы, і бабуля была проста - мамай! Не ўпускайце магчымасць лішні раз пагутарыць з дзіцем. Часцей разглядайце фатаграфіі з сямейнага альбома.

Захаванне ў многіх сем'ях звычаяў і традыцый, якія перадаюцца з пакалення ў пакаленне, своеасаблівасць сямейных і роднасных адносін з'яўляюцца добрым сродкам перадачы сямейнага жыццёвага вопыту дзецям, садзейнічае стварэнню гуманных адносін у грамадстве і ў цэлым станоўча ўплываюць на асобу дзіцяці.

Дзіцяці неабходна ведаць свой хатні адрас, тэлефон.

Задумайцеся, ці трэба тлумачыць дзіцяці, што дом, у якім мы жывем, наш пад'езд, наш двор - гэта наш агульны дом, які мы павінны берагчы і ахоўваць? Ці садзілі вы ў двары свайго дома разам з дзіцем кветкі, дрэвы, кусты? Ці трэба гэта для выхавання вашага дзіцяці? Ці ведае дзіця нумар дзіцячага сада, яго адрас? 

Многія бацькі цікавяцца, чым дзіця займалася ва ўстанове дашкольнай адукацыі, якія ў яго поспехі, як яно сябе паводзіла… А якія пачуцці адчувае дзіця да дзіцячага садка? (што падабаецца, чым хацеў бы падзяліцца з сябрамі, што расказаць, якую агульную справу рабілі і г.д.) Вельмі добра, калі бацькі выклікаюць дзіцяці давер да педагога, калі самі актыўна ўдзельнічаюць у жыцці групы, калі выхоўваюць гонар за свой дзіцячы садок , пачуццё кахання да дзяцей, дарослых, супрацоўнікам д/сада.

А ці ведае дзіця, у якім горадзе яно жыве? А наколькі вы ведаеце гісторыю свайго горада?

Асноўная мэта - абудзіць у дашкольнікаў пачуццё кахання да свайго роднага краю, павага да яго традыцый і звычаяў, гісторыі.

Паважаныя бацькі! Памятайце, што знаёмства з родным краем:

- пашыраецца кругагляд дзяцей,

- фарміруецца цікавасць да мінулага і сучаснасці,

- развівае ўяўленне і фантазію, - далучае да культуры,

- развівае запатрабаванне ў самастойным засваенні навакольнага свету, - развівае пазнавальную актыўнасць. Памятайце, усё пачынаецца з малога.

Выхоўвайце ў дзіцяці каханне, дабрыню, увага і клопат, пачуццё патрыятызму. Падайце дзіцяці магчымасць адлюстроўваць свае ўражанні аб убачаным у малюнку, лепцы, аплікацыі, у складанні. Заахвочвайце дапытлівасць і цікавасць.